چه افرادی مستعد گرمازدگی هستند؟/ روش پیشگیری از گرمازدگی
تاریخ انتشار: ۶ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۳۳۳۷۴۷
افرادی که به آبوهوای گرم عادت ندارند، مستعد ابتلا به گرمازدگی خواهند بود.
آرزو دهقانی، دکترای تخصصی سلامت در بلایا و فوریتها، گرمازدگی را یکی از موارد اورژانس پزشکی دانست و گفت: افرادی که به آبوهوای گرم عادت ندارند و یا مجبور به ورزش و فعالیت سخت به ویژه در هوای گرم هستند، مستعد ابتلا به گرمازدگی خواهند بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: کودکان و افراد سالمند و افراد مبتلا به بیماریهای زمینهای مانند دیابت، قلبی، کلیوی، از دست رفتن آب بدن و… بیش از دیگران در معرض این اتفاق خواهند بود.
دهقانی ادامه داد: عرق ریزی شدید، رنگپریدگی، گرفتگی عضلات، خستگی یا ضعف، نبض سریعی که در ابتدا قوی است، ولی ضعیف میشود، تنفس سریع و عمیق که با پیشرفت آسیب کمعمق و ضعیف میشود، خونریزی از بینی، کاهش فشار خون، تغییر وضعیت هوشیاری، تهوع یا استفراغ و سردرد و سرگیجه از علائم گرمازدگی هستند.
وی تاکید کرد: در صورتی که پوست مرطوب و رنگپریده باشد و یا داغ و خشک یا مرطوب باشد، یک اورژانس طبی خطرناک تلقی میشود.
راههای جلوگیری از گرمازدگی
در صورت خروج از خانه لباسهای آزاد و به طوری که خیلی سفت و محکم به بدن نچسبند و لباسهایی با رنگ روشن که اشعه آفتاب را منعکس و به تعریق بهتر کمک میکنند، بپوشید.
از کلاههای لبهدار استفاده کنید.
از تغییرات ناگهانی هوا مثل ورود سریع از ساختمانی که تهویه هوای سرد دارد به پیادهروی داغ خیابان اجتناب کنید.
غذا و نوشیدنیهای خنک بخورید.
از رژیم غذایی متعادل و دارای نمک کافی استفاده کنید.
در هوای داغ به حد کافی آب بنوشید، حتی اگر تشنه نیستید.
از فعالیت در فضای باز در بین ساعت ۱۰ تا ۱۶ (در ساعات گرم روز) بپرهیزید.
اگر در گرما ورزش میکنید بعد از هر نیم ساعت، حدود ۵ تا ۱۰ دقیقه استراحت کنید.
اگر رژیم غذایی بینمک یا کمنمک دارید و یا مبتلا به یک بیماری مزمن مثل بیماری قلبی، فشارخون بالا، بیماری قند یا بیماری ریوی هستید، دمای بالا و رطوبت بهشدت خطرناک است و باید قبل از فعالیت در هوای داغ یا مرطوب با پزشک خود مشورت کنید.
اگر دچار سرگیجه، تهوع، خستگی بیشازحد، سردرد، گرفتگی عضلانی و درد و سوزش معده شدید، باید تحت مراقبت پزشک قرار بگیرید.
کمکهای اولیه در گرمازدگی
مهمترین اقدام اورژانس، سرد کردن بدن است.
سرد کردن بدن بیمار را هرچه سریعتر شروع کنید.
بلافاصله بیمار را از معرض تابش آفتاب دور کنید.
لباسهایش را درآورید.
بدنش را کاملاً با آب سرد مرطوب کنید و سریعاً تهویه هوای سرد را برایش برقرار کنید.
بیمار را در ملحفههایی که با آب سرد مرطوب شدهاند، بپیچید و او را انتقال دهید.
در حین انتقال مرتب بیمار را باد بزنید.
کیسههای آب سرد را زیردست، دور گردن و اطراف قوزکهای پای بیمار بگذارید تا عروق بزرگ سطحی را خنک کند.
در حین سرد کردن بدن بیمار سر و شانهها را کمی بالا ببرید و مطمئن شوید که بیمار آرامش دارد.
تا وقتی دمای بدن بیمار به زیر ۳۷.۸ درجه سانتی گراد نرسیده است، عمل سرد کردن را ادامه دهید.
مجید شجاعی، متخصص طب اورژانس، گرمازدگی را دارای چهار مرحله برشمرد که شامل مراحل استرس گرمایی، خستگی گرمایی، گرمازدگی و سکته گرمایی هستند.
وی با اشاره به این که هر یک از این مراحل علائم خاصی دارند، گفت: در مرحله استرس گرمایی فرد علائمی مانند سرگیجه، ضعف، حالت تهوع، تشنگی و سردرد را احساس میکند. در مرحله خستگی گرمایی نیز با علائمی نظیر عرق کردن شدید، خستگی، قرمز شدن پوست، گرگرفتگی یا اسپاسم عضلات به همراه درد، سردرد یا سرگیجه خفیف و حالت تهوع همراه است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی خاطرنشان کرد: مرحله گرمازدگی با علائمی نظیر رنگ پریدگی، عرق شدید، تهوع، اسهال و استفراغ و یا جوشهای ریز گرمازدگی مشخص میشود و از دیگر علائم گرمازدگی نیز میتوان به سردرد، گرفتگی عضلات، خستگی، ضعف، تشنگی شدید، سرگیجه، تکرر ادرار و ادرار تیره رنگ، از دست دادن تمرکز، ادم یا تورم خفیف پا، مچ پا یا انگشتان دست و از دست دادن هوشیاری اشاره کرد. گاهی نیز سلولهای سطحی پوست آسیب دیده، عرق زیر پوست جمع شده و فرد دچار جوش زیر پوستی یا به اصطلاح عرق سوز میشود.
به گفته این متخصص طب اورژانس، مرحله سکته گرمایی نیز با ضربان ضعیف، تنفس سریع، کاهش تعریق، پوست داغ و خشک و قرمز، حالت تهوع، سردرد و سرگیجه، تاری دید، تحریک پذیری و یا تغییرات خلقی، عدم هماهنگی و از دست دادن هوشیاری همراه است. اگر این مرحله شدید باشد میتواند به نارسایی ارگانهای بدن، کما و مرگ منجر شود. وضعیت دیگری که ممکن است با سکته گرمایی شدید رخ دهد، رابدومیولیز است. این بیماری باعث تخریب سلولهای عضلانی و در نتیجه نارسایی کلیه میشود.
شجاعی برای پیشگیری از بروز گرمازدگی در ایام گرم تابستان به هموطنان تاکید کرد حداقل ۸ لیوان آب در روز بنوشند.
وی افزود: بدن شما به ازای هر کیلوگرم وزن ۳۰ میلیلیتر آب در روز نیازمند است. مصرف مایعات در آب و هوای گرم باید افزایش یابد. اگر نمیتوانید مقدار زیادی آب بنوشید یک نوشیدنی بدون گاز مثل آب میوه یا دوغ جانشین مناسبی است. از مصرف زیاد نوشیدنیهای کافئین دار مانند کولا، قهوه و چای اجتناب کنید؛ زیرا کافئین ادرارآور است و باعث دفع آب از بدن میشود.
شجاعی گفت: تغییر رژیم غذایی مهم است. از مصرف غذاهای چرب و داغ اجتناب کرده و بهتر است غذایتان کمی نمک داشته باشد. در صورت اجبار برای فعالیت بدنی در مناطق گرم و مرطوب، فعالیت بدنی را به تدریج در طول سه تا چهار هفته برای عادت کردن بدن به گرما افزایش دهید.
وی افزود: از افراد آسیبپذیر در گرمای تابستان مراقبت مخصوص کنید. کودکان و سالمندان مستعد گرمازدگی هستند.
گرمازدگی جدیترین شکل آسیب گرمایی است که عارضه خفیفی به شمار میرود؛ اما عدم رسیدگی به آن میتواند حتی موجب مرگ شود.
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: گرمازدگی گرمازدگی زوار تابستان گرمسار بیماری هوای گرم سرد کردن کردن بدن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۳۳۳۷۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جزییات استفاده از اولین واکسن سرطان
به گزارش تابناک به نقل از گاردین، اولین واکسن سفارشی مبتنی بر فناوری «امآرانای» برای بیماران مبتلا به ملانوما، کشندهترین سرطان پوست، در بریتانیا آزمایش شد.
دکتر هدر شاو، محقق ملی هماهنگکننده این کارآزمایی، گفت که این تزریقها پتانسیل درمان افراد مبتلا به ملانوم را دارند و در سرطانهای دیگر از جمله ریه، مثانه و کلیه آزمایش میشوند.
این واکسن یک نئوآنتی ژن درمانی فردی است. این برای تحریک سیستم ایمنی طراحی شده است تا بتواند با نوع خاصی از سرطان و تومور بیمار مقابله کند.
شاو گفت: «این یک درمان کاملاً فردی است و از برخی جهات بسیار هوشمندانهتر از یک واکسن است». واکسن «سفارشی» به این معنا است که آن را برای بیماری که آن را میزند طراحی میکنند و ممکن است برای بیمار بعدی مؤثر نباشد. ساختار واکسن با ژنتیک مخصوص تومور آن بیمار هماهنگ است و به سیستم ایمنی او آموزش میدهد تا پادتنهایی را برای حمله به آنتیژنها یا پادگنهای سلولهای سرطانی بسازد. برای طراحی این درمان سفارشی، نمونه تومور بیمار برداشته میشود و دیانای آن را توالییابی میکنند که هوش مصنوعی نیز در این فرآیند نقش دارد.
دادههای فاز ۲ نشان داد که احتمال مرگ یا بازگشت سرطان بعد از سه سال در افراد مبتلا به ملانومهای پرخطر که همراه با ایمونوتراپی کیترودا تزریق شده بودند در مقایسه با افرادی که فقط کیترودا دریافت کردند، تقریباً نصف (۴۹%) بود.
نحوه استفاده این واکسن برای بیماران به این صورت است که ۱ میلی گرم از واکسن MRNA را هر سه هفته برای حداکثر ۹ دوز و ۲۰۰ میلی گرم کیترودا هر سه هفته (حداکثر ۱۸ دوز) برای حدود یک سال دریافت میکنند.
تاریخچه تولید واکسن «امآرانای»
تولید «امآرانای» و تزریق آن در بدن بیش از سی سال قدمت دارد. ساخت واکسن معمولا ده تا پانزده سال طول میکشد، اما با همهگیری کرونا، فرآیند تولید واکسن شتاب گرفت و به لطف پژوهشهایی که پیشتر بر روی سرطان انجام شده بود، یک سال بیشتر طول نکشید. همین، پژوهشگران را تشویق کرد تا امیدوارانه به تولید این واکسنها برای درمان و پیشگیری از دیگر بیماریها از جمله سرطان ادامه دهند.
دو نوع واکسن پیشگیری از سرطان وجود دارد که توسط سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا تأیید شدهاند؛ واکسن «اچپیوی» که از فرد در برابر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) محافظت میکند. اگر این ویروس برای مدت طولانی در بدن بماند، میتواند باعث ایجاد برخی از انواع سرطان شود.
واکسن دیگر «هپاتیت بی» است که از فرد در برابر این ویروس که میتواند باعث سرطان کبد شود محافظت میکند.
واکسنهایی که سرطان را درمان میکنند از روشی درمانی به نام ایمونوتراپی بهره میبرند که کارشان تقویت و آموزش سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با سرطان است. پزشکان به افرادی که سرطان دارند واکسن درمانی میدهند تا هر سلول سرطانی را که پس از پایان درمان در بدن باقی مانده است از بین ببرند و یا از رشد یا گسترش تومور جلوگیری کنند.